Op een zeer warme zonnige dag kwamen de Starlights op bezoek. Of zoals Iris lekker droog zei ‘het lijkt wel juni inderdaad’. De lente is eindelijk los en met die instelling gingen we de wedstrijd in. Natuurlijk niet voordat Marc weer materiaalman, trainer en fotograaf speelde! Van alle markten thuis die Marc! Bij de warming up had Wendy blijkbaar nog een geweldige quote die de schrijfster gemist had. Helaas wilde Maartje niet snitchen dus de quote zal niet genoteerd worden (damn it!). Nadat Dion nog even hard tegen een bepaald reclamebord gooide ( Wendy loved that!) en wat andere belangrijke warming up oefeningen gingen de Kickers het veld in voor een zonovergoten wedstrijd.
Om 10:00 begon de pitching marathon van Maartje, wat natuurlijk toen nog niet bekend was. Bij de jeugd moet er na een aantal ballen een pitcher wissel komen maar helaas gold dit niet voor ons pitcher kanon. Boven de 200 ballen is denk ik niet overdreven en we hopen dat die arm niet gevoelloos is de rest van de week! R-E-S-P-E-C-T for the lady!
(Snel achter elkaar bekijken en het lijkt wel een filmpje! Marc, wat een prachtige foto’s weer!)
Door dit pitchkanon en goed veldwerk gingen de Kickers met nul tegenpunten de eerste inning in. De pitcher gooide hard maar gaf, als je af en toe bukte, ook wat 4 wijd lopen weg. Met één puntje stonden we met 1-0 voor na de eerste inning.
De tweede inning verliep redelijk vlekkeloos met een strike out en een vangbal als nullen totdat er een home run geslagen werd. De dames van de Starlights hadden meerdere power hitters waardoor het druk was in het outfield! Wendy, Jane, Dion en Zoë rende zich rot in het brandende outfield en trachtten om de ballen zo snel mogelijk het infield te krijgen. Jane was de eerste pechvogel van de dag toen ze al rennend richting een hoge bal haar duim blesseerde. Marloes en Jikke waren gelukkig vaardig genoeg om het goed te verbinden. We hopen dat de schade meevalt Jane!
De vingers hadden het sowieso zwaar te verduren deze wedstrijd. De duim van Jane, Edelmira die een tik op haar pink kreeg (die rot nagels ook!) en Zoë komt helaas ook weer in dit lijstje voor. De duim vloog er wel heel pijnlijk uit deze keer en de brace van Maxime hielp gelukkig voor de rest van de wedstrijd. Gelukkig is de brace op de interwebs besteld en gaat de duim vanaf nu in het gareel.
Met 2 outs werd de schrijfster een beetje wanhopig en luisterde natuurlijk weer niet naar de derde honkcoach (dit keer Maxime). Bij een doorgeschoten bal kon Leonie nog net met een sliding op thuis komen en was de tik te laat.
( Maartje denkt waarschijnlijk: ‘ Uhm lig je nu weer op de grond?!’ )
Natuurlijk rende Speedy Gonzalez Edelmira ook als een dolle op doorgeschoten ballen en scoorde zo ook een mooi punt. Met Maxime, Dion en nog een mystery Kicker ( staat niet op het scoreblok) kwamen we op 6 punten.
In de beruchte 3e inning moest Maartje heel veel ballen gooien en waren wij in het veld niet scherp genoeg (zie foto voor die spirit). We geven de zon maar gewoon de schuld! Met ook nog een home run met volle honken liep de score op. Laten we deze inning maar gauw vergeten…
(Uhm infield spirit?)
De vierde slagbeurt van de Starlights was kort en zeer krachtig. BAM! We can do it! Eerst een strike-out, daarna een mooie vangbal van onze vangspecialist Wendy en ten slotte gooide Maartje naar Maxime op 1 voor de derde nul. Ze had namelijk nog niet genoeg te doen die wedstrijd… Drie van de 4 slagvrouwen gingen meteen uit. BOEM!
( Dit was een oefening maar de echte vangbal was net zo mooi!)
In de tussentijd was het puffen en zweten geblazen in de dug-outs. De (schone!) natte sweater werd door Iris, Wendy en Maartje wel gewaardeerd voor de verkoeling terwijl Zoë en Edelmira niet snel genoeg weg konden komen van het natte ding. Iew dachten ze! Iedereen dealde zo op haar eigen manier met de hitte. Jezelf onder spuiten met water ( Ja Marc ik zag je wel kijken!) ,onder een boom staan of gewoon zitten in de dug-out waren de beste opties. Uiteindelijk is Iris in dat catcherpak toch altijd het heetste van het team.
(Iris is gewoon de heetste in dat pak!)
Nu komt het moment suprême people! Wait for it want eerst komen de aanslagen op onze speelsters! Edelmira werd geraakt op dat snelle bovenbeentje, Dion net naast die mooie scheenbeschermer en Leonie op de hamstring (wat een photo skills Marc!). De rollende bal van Maxime bracht enige verlichting maar de drie musketiers hebben toch grote ronde blauwe plekken. Al wint Anke’s blauwe plek (van pitchen) van iedereen natuurlijk! Later was er nog de discussie of de pitcher na drie geraakte werpers in 1 inning of na 3 in de gehele wedstrijd gewisseld moet worden. Google bracht uitkomst en blijkbaar geldt het per inning ( 3 keer geraakt = wissel) en niet geteld over de hele wedstrijd. Je leert nog eens wat op een zondag!
Netjes gewacht lezer want nu komt het! De home run van Miss Iris Moons! Met volle honken vloog die bal perfect over het outfield en sloeg ze zichzelf en drie anderen binnen. Eindelijk had ze een keer geluk en belanden die power slagen niet op een outfielder. Geniet van de foto’s hieronder!
(Oké eerst deze honkslag van Wendy met enthousiaste honkcoach!)
HOME RUN!
( Zie die Iris gaaaaaaan denkt ze!)
De 5e , 6e en 7e innings waren zwaar in de brandende zon en Maartje was (begrijpelijk) vermoeid. De Starlights liepen uit door goede slagen waar het veld niet goed grip op kreeg. Toch is er nog genoeg te melden over deze inningen. Bij een van de velen 1-3 situaties werd er een mooie out gemaakt. Iris ging als een haasje achter de loper aan om haar nog net uit te kunnen tikken. Dagmar gooide een bal van 3 naar 1, waar Maxime de loper netjes uitbrandde. Ook kwamen die lange mouwen goed van pas bij een headfirst terug naar 3. Nice one coach!
(Dagmar maakt een headfirst!)
Miss Edelmira kon natuurlijk ook niet achterblijven en maakte meerdere outs op zowel 1 als 2. Always on fire! Dion maakte haar debuut op het tweede honk en maakte meteen bij haar eerste balcontact een out op 1. Oh yeah! Links slaan heeft zo zijn voordelen want Miss Huggers kreeg het voor elkaar om op de snelle pitcher een slap-slag te maken. Ze sloeg de bal in de loop en opeens was ze veilig op het eerste honk. Ten slotte was Zoë de tweede pechvogel van de dag. Aan slag was het zwaar met de snelle pitcher en dubieuze slagballen. Gelukkig was er in de laatste slagbeurt een nette honkslag! En als vervangende loper voor Maxime kwam ze binnen en dat puntje is bij Maxime ( slagvrouw) genoteerd.
Helaas een 23-11 nederlaag tegen een top tegenstander. Met verbrande gezichtjes en vermoeide lichamen ging iedereen huiswaarts. See you next time!
En we danken Marc Lambrechts weer voor de prachtige foto’s!