Het was even wennen voor de dames – spelen op een zaterdagavond in het verre Bergen op Zoom bij de Wizards. Gelukkig maakte een heerlijk zonnetje de reistijd alweer een stukje minder erg, zeker nadat we in de catchertas een versnapering van onze eigen voorzitter ontdekten. Superlief, en goed voor wat extra energie.

De Wizards of BoZ wisten we al van dat ze een geduchte tegenstander waren met tactisch spel. Al eerder in het jaar maakten ze het Zoë lastig in haar eerste (toernooi)wedstrijd ooit als pitcher, en ook in de competitie konden ze op de thuisbasis al niet beteugeld worden. Dit zou afgelopen zaterdag niet anders blijken te zijn, al kunnen we dat dit keer niet alleen weten aan het spel van de dames. Dat was namelijk uitmuntend.

Soms heb je van die wedstrijden waarbij alles lijkt af te hangen van een bepaald element dat niet goed loopt. Soms krijg je het aan slag niet voor elkaar, of is het moeilijk om in het veld de nullen te maken. Soms gaat het op al die punten tegelijk fout. Kan gebeuren, en betekent dan gewoon een paar extra pittige trainingen om die gaten te dichten.

Helaas heb je ook wel eens wedstrijden waarbij het veld staat als een huis. Waarin dubbels worden gemaakt alsof het niks is, en vangbal na vangbal zorgt voor snelle inningen. En waarbij de relays van Jane en Wendy zo snel waren dat ze bijna niet te volgen waren. Maar waarin je daarvoor niet beloond word. Dan word je uitgegeven op het eerste honk terwijl er toch echt 30 centimeter zit tussen het honk en de voet van de gestretchte eerste honkvrouw. Dan blijkt een slagzone ‘Onder de ellebogen ofzo’ toch vrij onmogelijk te gooien te zijn wanneer van Maartjes 100 strikes er slechts drie gecalled worden. Dan blijkt een interference regel zelfs na een mep in het gezicht van Leonie toch moeilijk te interpreteren.

Het is moeilijk sportief en gezellig blijven wanneer je speelt tegen een team met een scheidsrechter waar zelfs het eigen thuispubliek geen goed woord voor over heeft. Het is zelfs moeilijk om stil te blijven wanneer je bijna het veld uitgezet wordt uit pure frustratie. En toch kregen we dat afgelopen zaterdag tenminste nog wel voor elkaar. Er werd gevochten om elke bal in de minieme slagzone te gooien. Elke tag en uit werd EXTRA overduidelijk gemaakt (met zelfs een bizarre on the floor vangbal die naar één werd gegooid door Dagmar die als een beest stond te spelen). De inningen liepen niet ver uit elkaar, met zelfs een punt waarbij de Kickers op een kleine voorsprong konden bouwen. Helaas voor ons wat er niet op te bouwen tegen de ijzersterke tweede pitcher, goed veldwerk en slecht scheidswerk bij de Wizards. Wegens het uitvallen van Jeka komt er echter later nog een herkansing. Hopelijk heeft de scheidsrechter dan een beter humeur, meer les gehad of een bril gekocht.

Het is bewonderenswaardig hoe de Kickers dames elke week weer zichzelf bij elkaar geraapt krijgen in de gruwelijk vroege uurtjes van de zondag. Deze zondag kwam daar nog eens een smeltwaardige temperatuur bovenop die zelfs voor de warmteliefhebbers onder ons voldoende was om af te zien. Toch werd Nuenen veilig bereikt en waren daar de bidons met water al voorradig om de dames de dag door te helpen. En let me tell you, die bidons waren nodig ook!

De wedstrijd zou plaatsvinden in het immer mooie Nuenen, waar de dames van Nuenen 2 so far een erg succesvol seizoen achter de rug hebben. Dat ze een geduchte tegenstander zouden zijn, bleek al snel in de eerste inning. De Kickers dames hadden moeite met de trefzekere pitcher die amper wijdballen gooide, waardoor kieskeurigheid sterk werd ontmoedigd. De honken bleken met balletjes precies op de poppetjes en een onfeilbare tweede honkvrouw moeilijk te bereiken. De dappere speelster die wel het eerste honk redden, kwamen dankzij een kanon van een aangooi van de Nuenense catcher ook stelend niet uit op het tweede honk. Slagbeurt één eindigde dus al snel zonder veel succes, waarna in het veld Nuenen ook moeilijk te behappen bleek.

Softbal is een tactisch spelletje. Dat vergeten we in Waalwijk nog wel eens in ons enthousiasme om maar vooral hard te slaan, gooien en rennen. De Nuenense dames hadden dat echter een stuk beter begrepen. Ze konden putten uit een assortiment aan tekens en plays van hun coaches, en stootten praktisch allemaal succesvol. Stoten als spelelement hebben we vaak zat getraind, maar als de stootslagen dan afgewisseld worden met homerun kanonnen, blijkt positioneren in het infield lastig.

Zo duurden de innings in het veld lang. Zeker aangezien de hitte ook de scherpte van de Kickers flink onderuit wist te halen. Een flink aantal ballen schoot een heel eind door (waarbij een rollende bal zelfs in zijn eentje een homerun voorkwam door het terras te bereiken. Toch was er genoeg moois te bewonderen met strakke aangooien van Dagmar ‘de muur’ Smit naar het tweede honk (jammer dat die meiden zo goed konden sliden, getuige de buitelpartij van Leonie), vangballen van Zoë op het derde honk en een ZEER succesvolle één-drie play die de speler voor thuis wist te stoppen dankzij een vliegensvlugge Maartje (of was het Anke?)-Dagmar combo.

De score bleef echter, net als de temperaturen en de gemoederen, flink oplopen. Zo was na de derde inning de score al een ruime 20 tegen 0 in het voordeel van Nuenen, die echter in de volle overtuiging waren dat de mercy rule sinds dit jaar anders toegepast diende te worden. Zo werd er met frisse tegenzin nog een vierde inning gestart (waarin de Kickers ook aan slag weer niet konden overtuigen, op een erg mooie honkslag van Mieke na). Na deze slagbeurt werden echter de regelkaarten en reglementen tevoorschijn getrokken om te achterhalen dat de wedstrijd zo toch echt op een 23-0 score beëindigd diende te worden. Teamscoorder, coach-in-opleiding en regelmaniak Jikke wist na een succesvol afgelegd scheidsrechter examen de dames toch uiteindelijk van ons gelijk te overtuigen.

De komende trainingen zullen weer dieper ingaan op stoten (want goed voorbeeld doet volgen!) en de daaropvolgende plays. Toch was de moraal als altijd onverminderd, en werd de pot heerlijk afgesloten met de verjaardagstraktatie (suikerwafels en appelkoeken) van Karlien. Heerlijk!

Een heerlijk zonnetje, genoeg dames die kwamen opdagen (zelfs na een agendafoutje!) en de eerste wedstrijd op de thuisbasis beloofden afgelopen weekend veel goeds voor de Kickers dames. Helaas konden de geweldige omstandigheden niet worden omgebouwd naar een geweldige score na een lastige wedstrijd tegen de Wizards of BOZ. Deze ploeg was tijdens het Kicker in je Bil toernooi ook al triomfantelijk, en bleek ook nu een pittige tegenstander. Lees verder “Competitie – Kickers Dames vs Wizards of BOZ (21-05-2017)”

Het weer was beduidend minder mooi dan was beloofd, afgelopen weekend toen de Kickers Dames richting Etten-Leur togen voor een potje tegen de dames van Stags. Het was, met twee speelvrije weekenden, een tijdje geleden dat het team op het veld had gestaan, en de knietjes bibberden dan ook wel een beetje (het was dan ook verrekte frisjes!). Dat werd niet minder door het feit dat de verloren partij tegen Seven Hills nog vers in het geheugen gegrift stond, en het feit dat de Stags hun eerste wedstrijden flink hadden kunnen winnen.

Een fikse warming up had echter al snel de wangetjes rood en de lach op de lippen bij de Kickers. Zeker nadat Iris vastbesloten leek om bij het inslaan bal na bal over het hek te rammen, en Nolan flink wat panna’s kon maken tijdens het rekken.

Lees verder “Competitie – Kickers Dames vs Stags (07-05-2017)”

Dachten jullie dat een 5-15 verlies in de wedstrijd van de dag ervoor onze dames tegen zou stoppen?
Dachten jullie dat een temperatuur van 5 graden, hagelbuien en afzeggingen van maar liefst 5 mensen ons zouden weerhouden? Dachten jullie dat een aankomst op een hockeycomplex met uitzicht op vier teams gevuld met mannelijke kleerkasten ons zou beangstigen?
Dan zitten jullie fout!

Lees verder “Toernooi – Paastoernooi Houten Dragons (17-04-2017)”

Het is altijd even bibberen, de eerste wedstrijd van een nieuw seizoen. Zeker wanneer je voor die eerste wedstrijd slechts 9 dames bij elkaar hebt weten te sprokkelen, en de lente verandert in een koud en guur gebeuren met hagel en windstoten. Toch was het (hopen wij) een warm welkom voor aspirerend nieuw lid Olga, die met goede moed het verschrikkelijke weer trotseerde en aansloot in Zevenbergen om haar eerste softbalwedstrijd ooit te aanschouwen. Want tsja, de regels leer je toch het beste door mensen ze te zien overtreden. Grapje hoor, daar zijn wij immers veel te braaf voor!

Lees verder “Competitie – Kickers DS1 vs Seven Hills (16-04-2017)”

Gisteren was het dan eindelijk zover!
Het eerste, enige, echte en volledig geweldige Kicker-in-je-bil Toernooi bij de Kickers.
Vier softbal(dames-)teams meldden zich in alle vroegte en in druilerige weersomstandigheden in Waalwijk. De tijd was aangebroken voor een aantal bloedstollende potjes fastpitch softbal! Al was het in Leonies geval bijna bloedveroorzakend – slidings zijn gevaarlijk!

We verwelkomden de Wizards of BOZ, Cardinals en Sittard Condors (aangevuld met enkele Maastrichtse dames) om alvast wat wedstrijden onder de riem te krijgen voor de start van het competitie seizoen. En dat zorgde voor een middag vol prachtige plays, first time acties en vooral veel gezelligheid.

Daar waar de kantine zeer succesvol werd bemand door Bernadette en Daniélla, konden we tijdens het toernooi ook nog eens rekenen op de fanatieke inzet van scheidsrechters Koen, Joris, Joop en Jikke. Hierdoor was elk team elke wedstrijd voorzien van de broodnodige broodjes EN calls – waarvoor bedankt! Tel daarbij nog eens de fotografie op van Marc Lambrechts en spontane aanmoediging van René en Inge en andere supporters, en dit eerste Kickers Toernooi in een tijdje kan een volledig succes genoemd worden!

Wil je nou weten hoe het toernooi uitpakte voor de Kickers dames?
Lees dan vooral verder!
(En voor het prachtige beeldmateriaal verwijzen we je graag naar de foto’s pagina!)

Wedstrijd 1: Kickers tegen Wizards of BOZ

In de eerste wedstrijd van het toernooi kwamen de Kickers de uiteindelijke winnaar Wizards tegen op het veld. De warming up in de regen mocht de pret niet drukken – en om 11 uur werd gestart. De pitcherplaat werd (in blinde paniek) bemand door Zoë, die na vier trainingen in de zaal en flink wat uurtjes in de achtertuin door coach Dagmar werd opgezet als pitcher. Ondanks de twee geraakte werpsters wist die de hele wedstrijd uit te gooien MET zelfs een flink aantal mooie ballen. Een resultaat om an sich al trots op te zijn. De Kickers dames mochten echter nog veel trotser zijn op het feilloze veldwerk dat volgde op elke geslagen bal van de Wizards. Het regende double plays, laserballen van het derde honk (Leonie ging hard op die nieuwe positie!) en geweldig uitgevoerde 1-3 situaties dankzij Anke die voor het eerst (En met veel verve) op tweede honk stond. Er ontstond op een bepaald punt zelfs een bizarre tik-situatie met twee loopsters die allebei niet voor of achteruit konden, die zorgde voor een werkelijk leerzaam potje. Alleen kon Maartje de hobbelige ondergrond niet bedwingen. FACEPLANT! OopS!  De geweldige pitcher van de Wizards (Wat een kanon!) betekende helaas dat er aan slag weinig mogelijk was voor de dames (ondanks een geweldige hit van Kim die in haar tweede wedstrijd weer vol enthousiasme klaarstond). De eindstand van 0-8 was in alle opzichten toch meer dan verdiend – want had heel wat extremer kunnen uitvallen zoals andere teams later in het toernooi merkten.

Wedstrijd 2: Cardinals tegen Kickers

De dames waren veelal huiverig om te starten tegen de Cardinals, die vorig jaar in de competitie een aantal malen de Kickers een pak op hun broek hadden gegeven. Deze angst wisten ze uiteindelijk in het veld echter prima te onderdrukken. Ook hier werd de plaat betreden door een te ontgroenen pitcher. Leonie durfde het ook aan om op dit toernooi voor het eerst te laten zien hoe goed ze de afgelopen maanden al had leren pitchen. En dat hebben de Cardinals geweten. Leonie kon in haar eerste vier inningen al een drietal strike-outs bijschrijven, en gooide slowballs waar de Cardinals de knuppel niet goed op wisten te krijgen.  De coach moest zelfs blozen om de grote verscheidenheid aan opmerkingen over ontmaagding en blauwe lippen na een kutbal ;). De ballen die wel het veld inkwamen, konden de Kickers dames dusdanig goed verwerken, dat de thuisplaat de eerste inningen niet gehaald werd door de Cardinals. Maartje wist in één inning als eerste honkvrouw zelfs alle drie de nullen te maken met een vangbal, stofzuigeractie EN perfect afgevangen bal van tweede honkvrouw Karlien. In het achterveld was Jane inmiddels ook wakker geworden, die meteen alle diepe ballen terug wist te brengen. Aan slag kon Jane dankzij een perfect uitgevoerde split wel het tweede honk bereiken, maar vonden de meeste dames vanwege wat slordigheidjes in het honklopen en sterk spel van de Cardinals niet de thuisplaat. Toch stonden de Kickers tot in de laatste inning op een comfortabele 4-1 voorsprong. Toen sloeg het noodlot toe (in de vorm van Zoë die plotseling vergat hoe softballen ook alweer moest) en konden de Cardinals in de laatste inning de benodige 5 punten maken die hen de overwinning bezorgden.

Wedstrijd 3 – Kickers tegen Sittard Condors

Na twee potjes met beginnende pitchers was het in wedstrijd drie tijd voor de oude garde. Anke trad na twee succesvolle wedstrijden op twee en center aan als pitcher. En hoe! De eerste inning was voorbij voordat we zelfs maar beseften dat we in het veld stonden. Met Dagmar op het derde honk kwamen de ballen er langs de lijn niet meer door en was de rest van het veld ook meer dan wakker. Dat snelle was aan slag wel anders! Ondanks twee goede pitchers bij de Condors, wisten de Kickers nu WEL de knuppel tegen de bal te krijgen. Dit leidde zelfs tot een BIJNA grand slam van Zoë (Die echter niet zo hard kan rennen, en zelf op drie strandde). Toch waren die drie binnengeslagen punten, samen met nog 7 andere punten genoeg voor een prachtige 10-1 overwinning tegen het team dat uiteindelijk met de prijs voor sportiefste team naar huis ging. Want wat was het een gezellige wedstrijd!

Wedstrijd 4 – Condors nog een keertje!

Bijna geveld door een hele dag spelen en blessures aan beide kanten – meldden Kickers en Condors zich voor een rematch en de wedstrijd om de derde en vierde plek. De pijn aan variabele ledematen mocht de pret niet drukken – want nu was het de beurt aan Maartje om te laten zien dat je zelfs doodmoe nog een fastball kunt gooien. De moeheid was wel duidelijk merkbaar, want zelfs het bijhouden van de score lukte niet meer. Toch werden er ook in deze pot een flink aantal mooie ballen geslagen – en kon Iris ondanks eerdere pech zelf WEL een keer de thuisplaat bereiken. Wendy, als de bikkel die ze is, sloeg een prachtige tweehonkslag en stal toen de rest van de weg naar huis. Zelfs met pijn in de benen, gewoon rennen! Ook Dagmar wist nu in plaats van de normale foul-reeks de ballen het veld in te knallen. Achter de plaat was Iris weer op haar vaste plek als catcher te vinden na een succesvolle reeks op korte stop. Knallers van thuis naar twee maakten stelen praktisch onmogelijk. Ook deze wedstrijd kon Kickers als overwinning bijschrijven – waardoor de derde plek meer dan verdiend werd.

Daarna was het tijd voor de afsluiting in de kantine EN eindelijk de welverdiende broodjes kroket.
Er was Kikkerwodka (lees: wodka met snoepkikkers erin) voor de winnaars van het toernooi (Wizards) en het meest sportieve team (Condors). We bedanken Iris (en alle anderen) voor het organiseren van dit succesvolle toernooi, en beginnen alvast het aftellen naar volgend jaar, want dit was meer dan voor herhaling vatbaar!

Wie heeft er nou een zondag nodig als je ook kunt softballen? Dat moeten de planners van de wedstrijd tussen de Kickers dames en Sittard Condors gedacht hebben, want met een wedstrijd die startte om 2 uur (en een reistijd van anderhalf!!) hebben de dames niet veel tijd gehad om te genieten van het toch erg mooie weer dit weekend. De uitputting van het geweldige Kickers toernooi (en wat korte nachtjes bij andere speelsters) was gelukkig niet te werken in een titanenstrijd van maar liefst drie uur op het Sittardse veld.

Lees verder “Competitie – Kickers DS1 vs Sittard Condors (04-09-2016)”

Na een aantal weken zomerstop was het weer ouderwets tijd voor een wedstrijd. In Waalwijk werden de spullen opgehaald door Zoë en wie had gedacht dat Italianen zo van softbal zouden houden. De catchertas en de knuppeltas paste precies in die oh-zo-stijlvolle rode Fiat 500!

( In stijl naar Oss!)

Met de ballenton naast Rebecca op de achterbank waren we ready to go. En zoals Zoë al voorspelde waren we ook als eerste aanwezig. Genoeg tijd om de dug-out eens goed te bestuderen, de strakke lijnen van de Cardinals te bewonderen en te discussiëren over de Olympische hockey prestaties. En Rebecca heeft na jaren hockey ook een goed onderbouwde mening. Snel daarna kwamen de Tilburgse auto’s ook aan en waren we compleet. Jane voelde zich al meteen thuis in Oss omdat ze dacht dat ze daar al geweest was. Ze was echter in de war met een plaats iets verderop waar de Radboud Rangers spelen. Dagmar kreeg nog te horen dat ze haar auto open had laten staan ( OEPS!) en moeder Maartje met ‘haar volwassen kinderen’ (iedereen wil Maartje als moeder!) had een bolderkar vol lekkers meegenomen. Het was onderhand eens tijd voor de warming up aangezien de Cardinals toen al bezig waren met inslaan.

Maartje de yell specialist nam het over van afwezige Maxime en schreeuwde (hees) onze yell eruit. En ook al had Jane een leuke variant met ‘kiss’ bleef het bij de traditionele ‘let’s gooooooo’. Maria van de Cardinals stond op het eerste honk waardoor er nu een pitcher stond die we niet kenden. Een beetje opgelucht dat we niet op ‘pitcherkanon Maria’ hoefden te slaan begon de wedstrijd. De schrijfster stond dit keer wat verder van de plaat maar dat mocht niet baten want die allereerste bal kwam meteen op de derrière. Of zoals Maria op 1 tegen me zei ‘nou de billen zijn nu wel warm’. De eerste drie inningen aan slag waren puntloos en alleen Dagmar wist in de tweede inning nog op het honk te komen en daarna te stelen naar het derde honk. Good job coach!

In het veld was er genoeg te beleven en hebben meerdere speelsters op andere posities ervaring op kunnen doen. Marloes was blij dat ze in het infield stond maar helaas vlogen de meeste ballen hoog over haar heen. Maar ze had genoeg te doen op 3. Ze hield de loopsters op 3 scherp in de gaten en liet ze niet stelen. In het outfield was het (zoals verwacht) hard werken. Vooral Zoë was een ballenmagneet ( nee niet zo’n magneet!) en zoog die ballen achter het linker outfield naar haar toe. Toen ze daarna verplaatst werd naar het midfield kwamen opeens alle ballen daar en hetzelfde gebeurde toen ze naar het rechtsveld ging. De aantrekkingskracht was zelfs zo groot dat een Cardinals dame, die aan het ingooien was, een bal vlakbij haar (per ongeluk) gooide. Edelmira had het uitermate naar haar zin in het midfield waar, na Zoë, de meeste ballen kwamen. Met prachtige strakke aangooien belandden die ballen perfect bij een infielder waardoor de schade nog redelijk beperkt bleef en er meerdere homeruns voorkomen konden worden. Ook Jane rende die lange benen onder haar lijf vandaan en kreeg de ballen snel naar het infield. Al dat rennen was hard nodig want de punten vlogen ons om de oren. Des te dapper waren de pitchers Anke en Maartje die gewoon door bleven gooien en geen angst hadden van de goede slagvrouwen. Petje af dames!

( Infield foto van Rebecca. Thanks!)

Met een *proest* aantal puntjes achterstand begonnen we de 4e inning aan slag. En hoe! Miss Edelmira sloeg een prachtige homerun! Ze had zelfs nog voldoende tijd om op 3 te stoppen en naar de bal te kijken. In stijl het eerste puntje binnen! Dit was net de push die we nodig hadden en de andere dames kregen ook de spirit! Maartje en Dagmar kwamen na mooie honkslagen en wat stelen ook binnen en opeens hadden we 3 punten. De inning werd alleen maar mooier toen Zoë in één keer op het derde honk terecht kwam. BAM! Helaas was Kimberly wat minder gelukkig aan slag maar was ze in het veld lekker fel en zat ze de stelende speelsters dicht op de huid. Verder kwamen in de 4e inning Marloes,Leonie en Wendy nog over de thuisplaat, wat de teller bracht op 7 punten. Top dat je er was, Wendy! De Cardinals hadden toen trouwens al iets meer dan 7 punten…

In de 5e inning kwamen we nog wel aan slag maar niet meer in het veld. De Cardinals besloten om de wedstrijd af te sluiten. Ze stonden namelijk al vrij snel met meer dan 10 punten verschil voor en hebben dus de wedstrijd voor het plezier langer laten duren. Dank daarvoor! En dank ook aan de zeer kundige en ‘knuppel bestendige’( I’m SORRY!) scheidsrechter. Die voor de wedstrijd aangaf hoe hij het slaggebied beoordeelde en ook instemde om de wedstrijd langer door te laten gaan.

We sluiten dus af met:

“DAMES BEDANKT!”