Het was even wennen voor de dames – spelen op een zaterdagavond in het verre Bergen op Zoom bij de Wizards. Gelukkig maakte een heerlijk zonnetje de reistijd alweer een stukje minder erg, zeker nadat we in de catchertas een versnapering van onze eigen voorzitter ontdekten. Superlief, en goed voor wat extra energie.

De Wizards of BoZ wisten we al van dat ze een geduchte tegenstander waren met tactisch spel. Al eerder in het jaar maakten ze het Zoë lastig in haar eerste (toernooi)wedstrijd ooit als pitcher, en ook in de competitie konden ze op de thuisbasis al niet beteugeld worden. Dit zou afgelopen zaterdag niet anders blijken te zijn, al kunnen we dat dit keer niet alleen weten aan het spel van de dames. Dat was namelijk uitmuntend.

Soms heb je van die wedstrijden waarbij alles lijkt af te hangen van een bepaald element dat niet goed loopt. Soms krijg je het aan slag niet voor elkaar, of is het moeilijk om in het veld de nullen te maken. Soms gaat het op al die punten tegelijk fout. Kan gebeuren, en betekent dan gewoon een paar extra pittige trainingen om die gaten te dichten.

Helaas heb je ook wel eens wedstrijden waarbij het veld staat als een huis. Waarin dubbels worden gemaakt alsof het niks is, en vangbal na vangbal zorgt voor snelle inningen. En waarbij de relays van Jane en Wendy zo snel waren dat ze bijna niet te volgen waren. Maar waarin je daarvoor niet beloond word. Dan word je uitgegeven op het eerste honk terwijl er toch echt 30 centimeter zit tussen het honk en de voet van de gestretchte eerste honkvrouw. Dan blijkt een slagzone ‘Onder de ellebogen ofzo’ toch vrij onmogelijk te gooien te zijn wanneer van Maartjes 100 strikes er slechts drie gecalled worden. Dan blijkt een interference regel zelfs na een mep in het gezicht van Leonie toch moeilijk te interpreteren.

Het is moeilijk sportief en gezellig blijven wanneer je speelt tegen een team met een scheidsrechter waar zelfs het eigen thuispubliek geen goed woord voor over heeft. Het is zelfs moeilijk om stil te blijven wanneer je bijna het veld uitgezet wordt uit pure frustratie. En toch kregen we dat afgelopen zaterdag tenminste nog wel voor elkaar. Er werd gevochten om elke bal in de minieme slagzone te gooien. Elke tag en uit werd EXTRA overduidelijk gemaakt (met zelfs een bizarre on the floor vangbal die naar één werd gegooid door Dagmar die als een beest stond te spelen). De inningen liepen niet ver uit elkaar, met zelfs een punt waarbij de Kickers op een kleine voorsprong konden bouwen. Helaas voor ons wat er niet op te bouwen tegen de ijzersterke tweede pitcher, goed veldwerk en slecht scheidswerk bij de Wizards. Wegens het uitvallen van Jeka komt er echter later nog een herkansing. Hopelijk heeft de scheidsrechter dan een beter humeur, meer les gehad of een bril gekocht.