Het weer was beduidend minder mooi dan was beloofd, afgelopen weekend toen de Kickers Dames richting Etten-Leur togen voor een potje tegen de dames van Stags. Het was, met twee speelvrije weekenden, een tijdje geleden dat het team op het veld had gestaan, en de knietjes bibberden dan ook wel een beetje (het was dan ook verrekte frisjes!). Dat werd niet minder door het feit dat de verloren partij tegen Seven Hills nog vers in het geheugen gegrift stond, en het feit dat de Stags hun eerste wedstrijden flink hadden kunnen winnen.

Een fikse warming up had echter al snel de wangetjes rood en de lach op de lippen bij de Kickers. Zeker nadat Iris vastbesloten leek om bij het inslaan bal na bal over het hek te rammen, en Nolan flink wat panna’s kon maken tijdens het rekken.

Gezegdes als hoogmoed komt voor de val en hoge bomen vangen veel wind kenmerkten de start van de pot. Want Zoë kon zich na twee snelle nullen toch maar mooi naar het eerste honk slaan, waarna Iris er met een triple direct voor zorgde dat zelfs met twee nullen er toch werd gescoord. Dagmar sloeg vervolgens effectief Iris nog binnen en wist zelf ook de thuisplaat nog te rennen voor een 3-0 voorsprong in de eerste inning. So far so good, dachten de dames.

Waar het toen is misgaan? Nou, allereerst was het ondanks kanonskogels en prachtige ballen voor Maartje onmogelijk om de scheidsrechter te pleasen en de strikes te krijgen waarvan wij allemaal vonden dat ze het waard was. Daar hadden beide pitchers het overigens moeilijk mee, want tsja, wat kunnen mannen toch kieskeurig zijn he! Daarbij wisten de dames van Stags ook nog eens uitzonderlijk goed de knuppel tegen de bal te krijgen, die keren dat ze zich lieten verleiden om te slaan.

Hit na hit werd het veld ingeramd, waar er lichte paniek ontstond bij de Kickers. Er stonden een aantal dames op posities die voor hen niet tot de normale plekken behoorden. De daarbij horende twijfel en zenuwen leidden helaas tot doorgeschoten ballen en slordige aangooien. Hier maakten de Stags maximaal gebruik van met scherp honklopen en slimme plaatsing van de ballen. Het mocht niet baten dat er ook genoeg mooie ballen werden gemaakt (zo was Karlien in het middenveld meerdere malen succesvol) en dat Zoë een brandende hand overhield aan een linedrive pal boven de grond die ze toch wist te vangen (tot grote verbazing van alle aanwezigen inclusief zichzelf).

De score werd in een paar inningen flink uitgebouwd door Stags, terwijl de dames moeilijk hadden om de benodigde nullen te maken. Mieke had in de eerste inningen nog wat moeite op haar nieuwe positie op het tweede honk, maar maakte een ijzersterke comeback later in de wedstrijd, met killer vangballen en perfecte fieldacties. Dagmar kon op het eerste honk stretchen als een ware ballerina, maar zelfs die inspanning wist de ballen niet op tijd op de juiste plek te krijgen. En daar waar Iris achter de plaat als catcher praktisch alles framede als een ware kunstenaar, werden de agressieve plays richting stelende dames niet beloond met verdiende nullen.

Aan slag werd er gestunteld. Kieskeurig waren de Kickers niet, en te vaak lieten ze zich met drie op drie af wegsturen. Niet omdat de ballen niet geraakt werden, absoluut niet. De poppetjes stonden er bij Stags helaas steeds net iets te goed voor. En met een korte stop die stiekem stofzuiger is in haar vrije tijd, kwam er niets voorbij het binnenveld. Niet dat dat nodig is, zo bewees Leonie dan wel weer. Die legde een prachtige stootbal neer op commando van coach Marco – waarna een foute aangooi van de catcher naar twee eindigde in…jawel…EEN HOMERUN op een stootbal! Kan dat? Ja dat kan! En hoe!

Helaas wogen de fouten niet op tegen de mooie acties die we ook hebben laten zien. En daar waar de score niet helemaal laat zien hoe we hebben gespeeld, is wel duidelijk dat er werk aan de winkel is. Gelukkig werd na de wedstrijd al direct duidelijk dat die ambitie er WEL is. Dus op naar de drills!