Een heerlijk zonnetje, genoeg dames die kwamen opdagen (zelfs na een agendafoutje!) en de eerste wedstrijd op de thuisbasis beloofden afgelopen weekend veel goeds voor de Kickers dames. Helaas konden de geweldige omstandigheden niet worden omgebouwd naar een geweldige score na een lastige wedstrijd tegen de Wizards of BOZ. Deze ploeg was tijdens het Kicker in je Bil toernooi ook al triomfantelijk, en bleek ook nu een pittige tegenstander.

Beginnen met pitchen is altijd moeilijk. Zeker als je hiervoor maar twee maanden training hebt gehad, en sindsdien zelf maar een beetje hebt moeten aankloten. Dit ontdekte Zoë-Amber afgelopen weekend in de eerste inning van de wedstrijd. Toch zijn de meeste ploegen best te verleiden tot het slaan van een balletje in de millimeters buiten de slagzone en kan ook een beginnend pitcher best leuk meedraaien in de derde klasse.

 

Helaas voor de Kickers was Wizards niet zo’n team. Gedurende de hele wedstrijd bracht deze ploeg alleen de knuppel tegen de bal bij de echt mooie strikes. Voor de rest waren ze geduldig genoeg om de vier wijds die onvermijdelijk gegooid werden af te wachten en wandelend hun rondjes te voltooien. Al na twee inningen moest Zoë het dan ook opgeven omdat de controle voor de benodigde strikes ontbrak. Leonie liep tegen eenzelfde muur op in de tweede helft van die inning, en had ook moeite om de dames tot slaan te krijgen. Toen ook in de volgende inningen ervaren krachten Anke en Maartje zelfs een paar vier wijds moesten laten noteren, was het duidelijk – op gooien zou deze pot niet gewonnen worden.

Helaas betekende het zuinige slaan van Wizards dat de keren DAT ze wel de moeite deden om de bal te raken, de verrassing in het veld groot was. Slordigheidjes in het fielden en in de aangooien kostten flink wat punten. Toch was er ook genoeg moois te bewonderen. Zo wist Jane een doorgeschoten val over het tweede honk zo snel te pakken EN te lanceren als een kanonskogel naar het derde honk dat de loopster die dacht dat ze alle tijd van de wereld opeens Zoë voor zich wist die de bal had en de tag makkelijk kon maken.

Wendy maakte het nog mooier door een bal in het rechtsveld te vangen EN direct door te gooien naar het eerste honk waar net een loopster was vertrokken die niet tijdig terug kon komen. Twee snelle nullen, zo hebben we ze het liefst.

Vanuit de dugout klonken de aanmoedigingen van Kim, Mieke, Dagmar en Marloes onverminderd over het veld – het bewijs dat je zelfs als je niet in het veld staat nog verschil kunt maken voor je teamgenoten. Want ondanks de frustratie over een spel dat we niet naar onze hand konden zetten, bleef de moed er onverminderd in zitten.

Achter de plaat heeft Iris een geweldige wedstrijd gespeeld. Niet alleen vloog ze als ware inspector Gadget alle kanten op om wild pitches te voorkomen (hebben we überhaupt een doorgeschoten bal gezien?!). Ook wist ze een pop up van de slagvrouw te vangen met drie man op de honken voor de laatste nul. Lifesaver!

En de wijze les die we geleerd hebben deze week?
Onze gretigheid en enthousiasme is niet altijd de winning attitude. Ook aan slag bleken we keer op keer te graag te willen slaan. Te weinig aandacht voor de juiste plek in het slagperk, te snel met de knuppel op een pitcher die langzamer gooide dan we gewend zijn. Het kostte ons te vaak makkelijke nullen en de inningen waarin juist punten gescoord moesten worden. Marloes liet juist zien dat WEL wachten op de juiste bal (zoals de Wizards ook goed onder de knie hadden) zelfs punten oplevert. Want door niet direct te slaan en haar honkslag pas te maken op het moment dat twee voorgangers dankzij haar al thuis hadden bereikt…that pays off!

Uiteindelijk was het verrassings-effect, miscommunicatie en ongeduldigheid de basis voor een verloren wedstrijd. De Wizards keerden met een 7-20 score huiswaarts en de zoektocht naar de perfecte middenweg bij Kickers gaat door.