De wekker ging afgelopen zondag veel en veel te vroeg voor de dames van Kickers Ds1. De wedstrijd zou dit weekend namelijk gespeeld worden in het verre Beek in het schone Limburg. Er werd dus vroeg verzameld om de wereldreis tijdig te kunnen maken.

Je zult het altijd zien – plan je een gezellig teambarbecue na de wedstrijden op zondag – staat er alleen maar regen, regen en nog meer regen op de planning. En toch lieten afgelopen zondag de weergoden zien dat ze Kickers Dames 1 goed gezind zijn, door maar een buitje van 15 minuten te verzorgen gedurende een uiterst sportieve, leerzame en pittige (2.5 uur durende!) wedstrijd.

Er moest nog wel even gewerkt worden voordat de wedstrijd om 10 uur aan kon vangen. Afgelopen tijd is er namelijk een nieuwe laag gravel verzorgd op de velden. De pitcherplaat is hierbij mysterieus begraven geraakt onder zo’n 20 centimeter steentjes (of anderzijds verdwenen) waardoor coach Marco en fotograaf Marc zich moesten inspannen om de platen op tijd op de juiste plek te krijgen. Gelukkig kon dit de ladies niet tegenhouden en werd er al snel gestart tegen Sittard Condors, die met een gloednieuw team helemaal uit Limburg waren afgereisd.

Deze Limburgse dames brachten niet alleen een stralend humeur en waterig zonnetje mee, maar ook een boombox waar onze oren nu nog van tuiten. Dat is toch wel even swingender wakker worden, opwarmen en douchen!

Praktisch het volledige damesteam was ditmaal uitgerukt en aanwezig op het mooie strakke veld van Kickers Waalwijk. En degenen die nog misten waren in spirit gewoon ook aanwezig. Ze moeten nog ff in de foto’s geshopped worden, maar dat mocht de pret niet drukken.

Het aantreden van dit sterrenteam betekende immers dat er eindelijke echte teamfoto’s gemaakt konden worden! (Al bleek de dames ‘netjes’ op de foto zetten toch nog best een uitdaging).

But eventually we succeeded!

De 13 spelende dames zorgden voor een uitdaging qua wissels – want natuurlijk mocht iedereen even laten zien wat ze konden. Zo was het dat in het veld gestart werd met Anke als pitcher.

Deze wist een bruisend effectieve serie ballen te lanceren en het de dames van de Condors erg moeilijk te maken. Ditmaal zelfs zonder haar been te mishandelen! Zij verhuisde hierna naar het eerste honk, waarna Maxime kon laten zien hoeveel vooruitgang er in een aantal weken te boeken is.
Slagballen zover het oog kon zien – en ditmaal geen enkele black-out! Een topprestatie dus!

Op de hurken achter de slagvrouwen was voor het eerst sinds een onfortuinlijke enkelblessure catcher Dagmar weer te vinden.
Die stond te popelen om de vers getrainde 1-3 trainingen ten uitvoer te brengen, maar moest deze tactieken laten aan catcher Iris die na de eerste inning werkelijk waar elke bal praktisch wist te houden. Een beetje voorzeggen was nog nodig, maar daarna vlogen de tekens en tactieken de veldspeelsters om de oren.

En met succes! Een risicovolle steal van de Condors werd door een snelle bal op de eerste honkvrouw Anke omgezet in een nul nadat Anke de speelster zo beangstigde dat die pardoes onderuit ging bij de tikactie.

Vertrouwde korte stop Edelmira zorgde er met enkele flitsende acties voor dat de ballen die het veld wel in wisten te komen effectief naar het eerste honk werden verwerkt, waar eerst Maartje en daarna Anke de blits maakten met onverbiddelijke nullen.

Kimberly begon de wedstrijd voor het eerst op het tweede honk, een positie waar de linkshandige toch altijd weer een voordeeltje heeft op de rest. En dan hebben we het nog niet eens gehad over het feit dat ze zowel links als rechtsom kan slaan! Jaloersmakend, toch?

Het outfield had deze wedstrijd geen drukke baan – aangezien veel van de ballen in het infield al opgevangen konden worden maar toch bleven de dames (Dagmar, Leonie, Marloes, Jane, Dion en nieuweling Wendy) constant scherp en konden ze de rustige veld-rondes aan slag ruimschoots goedmaken. Er moest namelijk flink gerend worden!

En vanuit het achterveld zijn de slagvrouwen natuurlijk goed te bewonderen – wat ook duidelijk te zien was aan Wendy die haar eerste wedstrijdervaring overduidelijk spannend vond ;)!

Het derde honk werd dit keer bemand door Maxime, die hier op haar vertrouwde plekje stond voordat ze de sterren van de hemel pitchte. Daarna werd ze overgenomen door Zoë-Amber, die direct express-les bunt-oprapen kreeg.

Na een gruwelijk slechte aangooi op een moest er iets goedgemaakt worden. Gelukkig was daar een field-ball die ertoe leiden dat de insluit-lessen van de week ervoor direct omgezet konden worden in actie. Een bal op Edelmira zorgde ervoor dat een snelle speelster toch gepakt kon worden.

Aan slag was het genieten geblazen voor de Kickers. Het regende uiteindelijk punten en iedereen kon aan slag laten zien hoeveel er de afgelopen tijd vooruitgang is gemaakt op het slaan.

Zo liet Iris zien hoe een stootslag nou echt moest, om vervolgens weer een punt binnen te lopen voor het team.

En ook Wendy, die haar eerste wedstrijd speelde, kon aan slag bereiken wat ze al had gehoopt: Ze bereikte niet alleen het eerste, tweede of derde honk…maar kwam gewoon binnen in haar eerste wedstrijd! In tegenstelling tot manlief Marc, die dit tot nog toe niet heeft na kunnen doen. Maar er is geen rivaliteit hoor!

En aan de foto’s en filmpjes te zien zijn ook de andere dames als een speer gegaan. Neem bijvoorbeeld Kimberly die met een goeie slag niet alleen zichzelf op honk kreeg, maar ook nog eens zorgde dat speelster Dion met haar eerste jump-huppel-sliding op het derde honk belandde.

In navolging van sliding-koningin Leonie misschien? Ook Marloes wist met de brandende aanmoedigingen van luiaard deluxe Zoë (die vanaf het derde honk riep dat ze droog wilde staan) bij het slaan weer een tandje bij te zetten en wat puntjes te scoren.

Ongeluksvogel hier was dan weer Leonie. Die was zo ondersteboven van het pittige blonde kapsel van de tweede honkvrouw van de Condors dat niet een, niet twee, maar drie van haar slagen op het poppetje uitkwamen en zorgden dat ze uitging. Maar wat een power zit er inmiddels al in die slagbeweging – en hoe snel worden de nullen goedgemaakt met gestolen honken en speedy runs!

De twee insluitingsacties die lukten bij de Kickersdames konden gelukkig voor ons bij de Condors niet herhaald worden. Dagmar dacht namelijk wel eventjes als een speer naar thuis te rennen, om zich halverwege toch maar te bedenken.

Zo werd maar weer extra duidelijk dat je altijd moet blijven pushen, want na een slordige aangegooide bal wist ze uiteindelijk weer veilig terug te komen op drie, alvorens bij de volgende slagvrouw alsnog binnen te komen. Held!

Een erg mooie wedstrijd, en minstens zo mooie uitslag. De score van 28-4 nemen we mee naar de komende weken, net als de prachtige foto’s die ook dit keer weer verzorgd zijn door MARC-O-GRAFIE.
Thanks ladies!

Mensen die zeggen dat verliezen nooit leuk is, hadden afgelopen weekend moeten komen kijken bij de wedstrijd van Kickers Ds 1 tegen koploper Cardinals DS1. Niet alleen was het weer om naar huis te schrijven, en zorgde een brandend zonnetje voor vrolijke gezichten, ook was het spel heerlijk om naar te kijken. Tenminste, in de nederige ogen van ondergetekende.

De knietjes knikten wel een beetje in het besef dat de dames uit Oss ’s ochtends vroeg op de stoep zouden staan. Eerder maakten ze al effectief korte metten met andere ploegen in de competitie. Dat komt vast omdat ze vroeg opstaan en koffie leuten – want arme Leonie werd verrast door de dames die al om half 9 aanklopten. Zelfs het koffie-apparaat was niet veilig!

Een fikse warming up zorgde echter dat de knietjes om andere redenen knikten, waarna om 10 uur de wedstrijd in het veld werd gestart. Helaas had Maartje zich dusdanig geblesseerd dat bewegen al moeilijk was, en pitchen onmogelijk. Beterschap Milady! Gelukkig voor de Kickers meldde zich daar Anke, die ondanks eerdere onzekerheid toch bereid was om te debuteren als pitcher tegen het sterke Cardinals.

En WAT een debuut! Alles en iedereen moest het ontzien (inclusief haar eigen been – schokkend fotomateriaal op aanvraag ;)!). Anke wist met prachtige slagballen de ontzettend sterk spelende veldspelers goed aan het werk te zetten. De ballen die wijd gingen, zaten dusdanig dicht bij keihard slag zijn dat iedereen unaniem onder de indruk was. Voor iemand die liever niet op de plaat wilde staan, was dit een impressive show of skill!

Ook mooi om te zien was het samenspel tussen Anke en Iris. Nieuwe tactieken die eerder in de week waren voorgesteld werden nu al opgepakt. Er werd gedreigd naar de honken,  en effectief ook. Spelers werden kort gehouden, en als ze toch durfden gewoon uitgemaakt. Prachtige ballen van Iris naar Maxime zorgden ervoor dat op die manier mensen de schrik werd aangejaagd op het eerste honk.

Maxime had het sowieso druk, en liet zien hoe ze kan stralen in de verschillende dubbelspellen die de Cardinals moesten verdragen. Ook al had Oss een team dat goed was aan slag, kwamen de ballen dusdanig sterk terug dat de nullen snel gemaakt werden. De dubbels kwamen uit de handen van Edelmira (maar liefst twee keer) en Leonie, die met zijn tweeën van tikkertje een kunst maken.  Edelmira die gewoonweg ON FIRE was draaide haar pols ook niet om voor vangballen en een bal van praktisch 1000 meter naar thuis die nog bijna een homerun voorkwam ook.

Ook Zoë-Amber probeerde vanaf het derde honk mee te doen aan het tikkertje fiësta, maar werd door de rest van het veld met pruillip teruggedwongen naar haar derde honk om daar gewoon braaf te branden. Niet dat dat de acties minder mooi maakte, natuurlijk. Ballen die ver over het derde honk schoten belandden steevast bij Dagmar, die ze samen met Jane zonder moeite terug het veld in wist te werken. Een homerun werd dusdanig ver geslagen dat Jane zelfs overwoog om maar ff koffie te bestellen aangezien ze toch naast de kantine stond – maar ook die bal kwam zo snel terug dat de homerun nog bijna voorkomen kon worden.

Het was sowieso hard werken geblazen voor het outfield, die echter allemaal stuk voor stuk zorgden voor de dekking en vangballen die nodig waren. Het rechtsveld was voor Marloes en Kimberley. Een snelle actie van Marloes op een verre bal voorkwam zo een loper die het tweede honk kon bereiken. Ook Kimberley zorgde ervoor dat het rechtsveld beangstigend goed gedekt was. Kwam vast door de mooie gestijlde haren die de tegenstander afleidden.

Andere klappers van de Cardinals belandden in de handschoen van Jane of Edelmira of kwamen over de grond geen steek verder. Neem bijvoorbeeld een bal die zich net langs Anke wist te werken, maar vervolgens besprongen werd door Leonie. (en met besprongen bedoelt de schrijfster dat ze zich werkelijk waar vol overtuiging op de bal wierp en hem zelfs nog op tijd naar 1 wist te krijgen vanuit lighouding – wie doet dat!?)

Aan slag was het helaas een ander verhaal. De eerste inning werd sterk begonnen met prachtige slagen van de Kickers dames. Designated hitter Dion (die sloeg voor Zoë-Amber, omdat die te lui was om te rennen ;)) knalde er een tweehonkslag uit waar de Cardinals nu vast nog wakker van ligt. Toen ook Anke weer een aantal dames verder bracht waren het in plaats van de Kickers knietjes de knietjes bij de Cardinals die gingen knikken. Hier was het ook genieten voor coach Marco, die op niet mis te verstane wijze de dames naar de thuisplaat dirigeerde. Jammer dat we hem niet meer werk konden geven.

Een pitcherwissel maakte korten metten met het verdere spel van de Kickers. Ballen met de snelheid van het licht, risers en een slowpitch voor degenen die dachten eindelijk snel genoeg uit te halen, zorgden ervoor dat dame na dame terug de dug-out in werd gestuurd. De vijf punten uit de eerste inning zouden het uiteindelijke totaal vormen. Neemt niet weg dat de teamspirit er onverminderd in bleef. De aanmoedigingen waren niet uit de lucht – en beurt na beurt kwam het team steeds dichter bij het WEL slaan. Als we nog een inning hadden gehad, hadden we ze er ongetwijfeld uitgeslagen😉. Dagmar, die na een lange afwezigheid weer meespeelde, liet namelijk zien dat het kon met een aantal rake (fout)ballen, waar iedereen van onder de indruk was. Jammer dat de daadwerkelijke slag direct op een speler uitkwam en niet beloond werd met de homerun die wij vonden dat ze verdiende.

En de teamspirit strekte zich niet alleen uit naar het eigen team. Ook de Cardinals werden na een mooie slag door Maxime op het eerste honk beloond met een high five, en toen een van de dames kramp had in haar teen was Leonie al praktisch op zoek naar een masseur. Jammer dat men met aardig zijn de wedstrijd niet wint. Toch werd de wedstrijd positief afgesloten. Al was de score niet in het voordeel van de Kickers – waren de acties dat wel. De stijgende lijn wordt constant voortgezet, dus wie weet waar het seizoen eindigt. Op naar de volgende wedstrijden!

Aangezien Zoë-Amber dit weekend in Dublin is om zich aan te sluiten bij de ‘Guiness-is-niet-te-zuipen-club’ schrijf ik als back-up (wink naar Kimberley ) dit verslag. Dus Roef! ik hoop dat het toch nog een beetje vermakelijk is😉. En Roef! zag de bui al letterlijk hangen en kreeg vast even een déjà vu naar vorige week toen de wedstrijd gestaakt werd vanwege de weersomstandigheden. Het scheelde niet veel of deze wedstrijd had ook ingehaald moeten worden. De weergoden waren nogal wispelturig en de zon wisselde zich af met sneeuw en hagel.

Maxime had van te voren een verrassing aangekondigd maar dat bleken er twee te zijn. Madame had soesjes bij zich omdat ze jarig was geweest en had ook de nieuwe shirtjes in de tas zitten. Dat mocht dan weer niet wereldkundig gemaakt worden voor de wedstrijd maar dat had de schrijfster niet gehoord. Gelukkig geloofde Zoë-Amber me meteen toen ik zei dat ik een fout had gemaakt en het de oude shirts waren. I’ve gotta live up to my reputation people!  Door de hagel duurde het even voor er een warming up gedaan kon worden maar uiteindelijk konden we beginnen. Toen coach Dagmar na het ingooien riep ‘nu kan je nog naar het toilet’ stormde alles wat rood en blauw was richting de wc’s. Hierdoor hebben jullie helaas wel Maartje’s ‘quote van de dag’ gemist, al durf ik het niet te herhalen in dit beschaafde verslag. Maar het was iets met een banaan. Echt helemaal niks voor jou zo’n opmerking…

(Het is even goed kijken maar de banaan is links op de foto in mijn hand te vinden.)

Maar genoeg gezwetst en op naar de wedstrijd! Het zelfgemaakte slagvolgorde bordje van Maartje werd meteen in gebruik genomen. En wie het volledige bordje nog compleet kan maken krijgt een extra kaasstengel volgende week. Wilt u meer over deze prijsvraag weten? Neem dan contact op met Dagmar want die weet alles van prijsvragen .

Anyway… in de eerste inning stond de schrijfster na een brave vier wijd en wat stelen op honk 3. Anke speelde weer sinds een tijdje haar eerste wedstrijd en sloeg zichzelf meteen naar het derde honk! Uhm WAT!?! Dit was ook de beste slag van haar leven zei ze zelf! Dat wordt ‘power hitter’ invullen bij de ‘even voorstellen rubriek’! Vervolgens kon ik kruipend naar thuis en het eerste puntje was binnen. Gelukkig werd Anke ook binnen geslagen en de tweehonkslag van Iris werd ook beloond met een puntje. Met drie punten gingen we het veld in en ging Maxime pitchen. Waar het bij het ingooien van een leien dakje ging is het toch even andere koek om in die cirkel te moeten staan. Ze hield zich dapper staande en is toch weer een ervaring rijker. Respect for the pitchers people! Maartje nam het vervolgens ‘koud’ van Maxime over en eindigde de eerste inning met twee strike-outs alsof het niks was. Again R-E-S-P-E-C-T for the pitchers!

Awesome pitcher (9gag)

Helaas bleven we tot en met de 4^e inning steken op drie punten. In de 5^e en laatste inning werden toch nog even twee punten gescoord door Jane en Maxime. Helaas schoot het bij Jane in haar hamstring en we duimen dat je volgende week weer in onze mooie geveegde dugout zal staan! Uiteraard was er toch nog genoeg moois te bewonderen in de 2^e, 3^e en 4^e inning. In de kou was iedereen een beetje jaloers op die warme rode coltrui van Anke, die toch wel de perfecte kleur rood had. En was Marloes ( terecht) in haar nopjes met haar honkslag en vond ze die langskomende paardenkoets toch wel erg interessant. En waar bij de eerste tikpoging Edelmira even uit haar concentratie werd gehaald was de andere loopster niet veilig door de goede samenwerking met Anke op het derde honk. Je moet het maar durven om bij Miss Edelmira een steal-poging te doen! At your own risk people…

In het outfield kregen Jane, Marloes en Jikke aardig wat ballen hun kant op en deze werden netjes verwerkt richting het infield. Roef! gaf de outfielders genoeg te doen en dat was echt hun verdiensten. Aangezien Maartje gewoon lekker gevarieerd stond te gooien. En die banaan gaf weer voldoende energie voor al die grappige praatjes richting de tegenstanders. We houden van bananen en kaasstengels , en die laatste vielen overigens ook goed in de smaak bij Roef! . De wedstrijd is in de 5^e inning geëindigd in een 17-5 overwinning voor Roef! . Gefeliciteerd dames!

Ten slotte mag nu iedereen de eerste teamfoto in de gloednieuwe shirts zien. Bewonder ons fotogenieke team en probeer niet op uw scherm te kwijlen a.u.b. .

Volgende week hopen we onze yell weer af te kunnen maken met ‘Kick ASS!’ maar deze week sluiten we af met ‘Dames bedankt!’.

Quote van de dag (the runner up) :  Jane bij de nabespreking waar Maxime was begonnen en de volgende aan het woord was. Maxime vult na haar beurt nog even wat aan.

“Beginnen we nu weer opnieuw bij jou?”

De eerste thuiswedstrijd van het nieuwe seizoen – en de eerste op het eigen gravel voor gloednieuw Kickers Dames 1. De vroege ochtend nam gelukkig een mooi zonnetje mee naar Waalwijk – waar de traditionele kaasstengels achterwege bleven in afwachting van een heerlijke high tea na de wedstrijd.

Gelukkig was iedereen vastbesloten om niet alleen in de keuken maar ook op het veld het beste beentje voor te zetten. Zo zie je maar weer dat het aanrecht niet het enige recht is voor deze groep sterren.

Als een ware paparazzo stelde Marc Lambrechts van Marc-o-grafie zich al direct aan de startlijn op om de dames vast te leggen. Bewonder vooral de geconcentreerde gezichtjes en gespannen mondjes! Thanks Marc!

Zoals het de thuisploeg betaamt werd de wedstrijd tegen de Radboud Rangers in het veld begonnen. Pitcher Maartje vond het nog maar erg vroeg en ook korte stop Edelmira kon niet draaien op het arme banaantje dat ze als ontbijt geslacht had. Op het tandvlees maar met enkele mooie pitches en een paar goede acties werd ondanks een aantal slordigheidjes de eerste slagbeurt voor Radboud met drie puntjes tegen gestopt. Een beetje meer door de knietjes voor die fieldballen is ook wel veel gevraagd op de vroege ochtend!

Hierna lieten de Kickers echter zien hoe ver teamspirit je kan brengen – want na een peptalk van Maartje en Hans werd begonnen aan een slagbeurt die de boeken in mag als een episch gebeuren. Daar waar Leonie en Mieke begonnen met heerlijke honkslagen werden die dames vervolgens direct binnengebracht door slagkanon Edelmira. Een homerun waar ze in de hoofdklasse nog een puntje aan konden zuigen bracht de eerste drie punten binnen. Toen ook Iris daarna de bal het veld in ramde alsof het niets was begonnen de knietjes in het veld vast al te knikken.

In die eerste slagbeurt vielen direct maar liefst 9 punten en kwam de slagploeg welhaast dubbel aan bod. Prachtig! Die geweldige slagbeurten bleven ook in de rest van de wedstrijd een genot voor de toeschouwers – want ook na de wissel van Radboud naar een sterke en snelle pitcher bleven de honken goed bezet.

Daar waar het aan slag als een tierelier ging, was het in het veld toch iets harder werken. De Radboud Rangers namen enkele sterke slagvrouwen mee die ballen strak en ver het veld in werkten. Een bal die op een goede dag een homerun had kunnen zijn belandde echter pal in de handschoen van een keisterk gelopen Jane, en ook Edelmira wist de handschoen een aantal keren op precies de goede plek te krijgen.

Toch wist pitcher Maartje de schade ver te beperken en het leven voor Dion, Mieke, Marloes en Jane achterin te vergemakkelijken door keimooie strikes te blijven gooien, waar de Nijmeegse dames de knuppel niet volledig tegen konden krijgen. En de dappere dodo’s die probeerden toch een honk te stelen hadden een zware dobber aan Maxime die op het eerste honk stond te vlammen.

De winst voor best geplaatste handschoen ging echter naar yours truly (Zoë-Amber). Een linedrive zo hard dat hij Hans bijna tot waanzin, en Marco al bijna naar de telefoon dreef om de ambulance te bellen omdat hij recht naar mijn gezicht vloog. Gelukkig wist ik niet alleen mijn gezicht uit de vuurlinie te brengen maar ook de handschoen nog omhoog. En tot eenieders verblazing bleef daar de bal in steken en werd een prachtige derde 0 behaald.Waanzin!

Helaas kan het niet allemaal goed blijven aan en viel na een praktisch frontale botsing en gevecht om een prachtige hoge bal, dat gele rotding bij Kimberley en Edelmira op de grond. Zonde! Gelukkig maakte Kimberley dat direct goed met een perfecte fieldbal en brandactie naar het tweede honk. Zo werd er geknokt naar de vijfde inning – waar met een score van 21-10 vervolgens de wedstrijd tot een einde werd gebracht.

Ook voor de spelers was het overigens genieten geblazen – want niet alleen werd de dugout bemand door de enthousiaste reserves EN aanhang (ontzettend zonde dat de wedstrijd abrupt eindigde voor Jikke kon laten zien wat ze kan!), ook de vers-geverfde tribune zat goed vol. En er is niets zo leuk als spelen voor een publiek! Toppers!

De conclusie is dat hier inmiddels een team staat met slagpower waar de oude garde bang van mag worden, teamspirit for days en passie die eraf spat. En dat gaat de rest van de competitie alleen maar mooier worden!

(Mits we ons niet ZO vol stoppen met de heerlijke nutella-croissantjes van Desiree, of de kersenflappen van Wendy dat we niet meer kunnen lopen! Schijnt volgens trainer Marco toch al een dingetje te zijn, te horen aan een quote van vandaag: “Wat is dat toch met die benen van jullie? Ik dacht dat jullie het sterkte geslacht waren. Dat wordt squatten denk ik…” )